แต่ในปัจจุบัน หมายถึงโรคที่มีการอุดกั้นทางเดินหายใจที่ไม่สามารถทำให้กลับมาเป็นปกติได้ (not fully reversible airway obstruction) ซึ่งการอุดกั้นทางเดินหายใจจะเกิดขึ้นช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไปและมีการอักเสบของปอดที่เกิดจากสิ่งระคายเคืองร่วมด้วย เพราะมีขอมูลเพิ่มขึ้นมากมายว่าเราสามารถทำให้ผู้ปวยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังมีสมรรถภาพปอดดีขึ้น คุณภาพชีวิตดีขึ้น ลดอาการเหนื่อยหอบและลดการกำเริบของโรคได้ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงคำจำกัดความนี้ส่งผลให้อุบัติการณ์ของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเปลี่ยนไปด้วย
ส่วนในด้านการวินิจฉัยปัจจุบันเมื่อได้ยาขยายหลอดลมแล้วค่า FEV1/ FVC ยังน้อยกว่า 0.7 ถือว่าเป็นโรคหลอดลมอุดกั้นเรื้อรัง ส่วนเดิมใช้ FEV1/FVC ก่อนให้ยาขยายหลอดลม < 0.7 และ FEV1 ดีขึ้นน้อยกว่า15% หลังใหยาขยายหลอดลม และปัจจุบันถือได้ว่าเป็นโรคที่สามารถให้การป้องกันและรักษาได้
Ref: Trends in new guideline for COPD
โดย อ. วัชรา บุญสวัสดิ์ ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น