ในผู้ป่วยที่ไม่มีอาการชักแล้ว อย่างน้อย 2 ปี ควรได้รับการพิจารณาเพื่อหยุดยา
แล้วทำไมต้อง 2 ปี? คำตอบก็คือการให้ยากันชักเป็นเวลานานก็มีผลข้างเคียงได้มากมาย จาก meta-analysis ที่เปรียบเทียบอัตราการกลับมาชักซ้ำในผู้ป่วยที่ไม่ชักนานกว่า 2 ปี และที่น้อยกว่า 2 ปี พบว่าอัตราการชักซ้ำจะสูงในกรณีที่หยุดยาเร็วกว่า 2 ปี โดยมี odds ratio of 1.32 (95% confidence interval, 1.02-1.70) ซึ่งยังเป็นการยืนยันการศึกษาต่างๆ ที่ผ่านๆ มาด้วย ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่จึงแนะนำให้หยุดยากันชักหลังจากไม่มีอาการชักแล้ว 2 ปี
ซึ่งในการหยุดยานั้นควรให้ผู้ป่วยและญาติร่วมตัดสินใจด้วย เนื่องจากผู้ป่วยบางส่วนจะกลับมามีอาการชักได้หลังหยุดยา โดยเฉพาะในช่วง 1-2 ปี แรก การหยุดยาทําโดยการลดขนาดยากันชักลงอย่างช้าๆ โดยลดลง 15-20 % ทุก 4-8 สัปดาห์ ซึ่งสามารถจะหยุดยาได้ภายในระยะเวลา 6-12 เดือน ถ้าใช้ยากันชักร่วมกันหลายชนิดให้หยุดยาเสริมก่อนยาหลัก หยุดยาที่มีราคาแพงหรือยาที่มีผลข้างเคียงมากกว่าก่อน โดยหยุดทีละชนิด
ถ้าเกิดอาการชักระหว่างหยุดยา ควรให้ยาเดิมที่เคยใช้ได้ผลในขนาดต่ำที่สุดก่อน แล้วค่อยๆ ปรับขนาดเพิ่มขี้นจนควบคุมอาการได้ ถ้าผู้ป่วยไม่มีอาการชักอีกเลยหลังจากหยุดยาเป็นเวลา 5 ปี ถือว่าผู้ป่วยหายจากโรคลมชัก
ผู้รู้ด้านโรคลมชักกล่าวว่า “การเริ่มยากันชักนั้นไม่ยาก แต่การหยุดยากันชักนั้นยากกว่า”
Ref: แนวทางการรักษาโรคลมชัก สำหรับแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไปและทีมสหสาขาวิชาชีพ
http://www.medicinetrick.com/2011/12/110.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น