Clinical review
BMJ 2013;346:f2028 (Published 16 April 2013)
-ภาวะความดันโลหิตสูงในปอด (pulmonary hypertension) มีหลากหลายสาเหตุดังนั้นการพยากรณ์โรคและการรักษาจะแตกต่างกันไป สภาวะนี้สามารถให้การวินิจฉัยโดยการประเมินอย่างเป็นระบบในผู้ป่วยที่มีอาการเหนื่อยหอบและการตรวจคัดกรองในผู้ที่มีความเสี่ยงสูง
-ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงจากความดันโลหิตสูงในปอดอย่างรุนแรงและสามารถให้การรักษาได้ (treatable ) ได้แก่ผู้ที่เป็น systemic sclerosis, portal hypertension, congenital heart disease, และการที่เคยเป็น pulmonary embolism มาก่อน
-ศูนย์ที่เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน (specialist centres) จะทำการประเมินเพื่อการตรวจสืบค้นและแนวทางการรักษาที่เหมาะสมในผู้ป่วยแต่ละคน และสนับสนุนเครือข่ายสำหรับผู้ป่วยดังกล่าว
-ผู้ป่วยที่มีภาวะความดันหลอดเลือดปอดสูงรุนแรงอาการอาจเลวลงได้อย่างรวดเร็ว จึงไม่ควรล่าช้าในการดำเนินการส่งต่อให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจสืบค้น
-เฉพาะผู้ป่วยบางกลุ่มซึ่งเป็นความดันหลอดเลือดแดงปอดสูง (pulmonary arterial hypertension) และการมีความดันหลอดเลือดปอดสูงจากลิ่มเลือดอุดตันเรื้อรัง (chronic thromboembolic pulmonary hypertension) จะได้ประโยชน์จากรักษาที่มุ่งตรงไปที่เส้นเลือดในปอด แต่สำหรับการรักษาในผู้ป่วยส่วนใหญ่มีเป้าหมายที่การรักษาสภาวะพื้นฐานเดิม (underlying condition) ที่ก่อให้เกิดภาวะความดันโลหิตสูงในปอด
Ref: http://www.bmj.com/content/346/bmj.f2028
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น