Journal watch
แนวทางส่วนใหญ่ของการใส่สายเข้าหลอดเลือดดำส่วนกลาง มุ่งเน้นเพื่อการป้องกันการติดเชื้อในกระแสเลือดจากการใส่สายสวน (central line–associated bloodstream infections, CLABSIs)
The landmark Michigan Keystone project แสดงให้เห็นว่ามีการลดลง 66% ของCLABSIs ซึ่งการประสบสำเร็จเกิดจากการทำตามตารางตรวจสอบ (checklist) แบบง่ายๆ เพื่อการป้องกันการติดเชื้อ รวมทั้งการล้างมือ การใช้วัสดุป้องกันการปนเปื้อน (barrier precautions) อย่างเต็มที่ระหว่างการใส่สาย การใช้ 2% chlorhexidine สำหรับการทําลายเชื้อ หลีกเลี่ยงการใส่สายที่ femoral และนำสายออกเมื่อไม่ใช้ แนวทางของ American Society of Anesthesiologists ได้กล่าวถึงในการป้องกันและการจัดการกับการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับการใส่สายสวนของหลอดเลือดดำส่วนกลาง
ข้อแนะนำที่สำคัญมีดังนี้
-เลือกตำแหน่งที่เป็นส่วนบนของร่างกายในการใส่สายเพื่อลดความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนจากการติดเชื้อและการเกิดลิ่มเลือดอุดตัน
-ใช้ภาพนิ่งที่ได้จากอัลตราซาวนด์เพื่อบอกตำแหน่งของหลอดเลือดดำ internal jugular vein (IJV) เพื่อตรวจสอบตำแหน่งและความเป็นไปได้ในการทำ พิจารณาการใช้กับตำแหน่ง subclavian vein หรือ femoral vein ได้ด้วย
-ใช้อัลตราซาวนด์ ณ. เวลาจริงสำหรับเป็นตัวนำเพื่อบอกตำแหน่งหลอดเลือดและแทงสายเมื่อได้ตำแหน่ง IJV แล้ว พิจารณาการใช้กับตำแหน่ง subclavian vein หรือ femoral vein ได้ด้วย
-เมื่อใช้ Seldinger guidewire, เพื่อยืนยันว่าเข็มนำ (introducer needle) อยู่ในหลอดเลือดดำ (เช่น โดยใช้อัลตราซาวด์) สีของเลือดหรือการไหลของเลือดโดยไม่เป็น pulsatile ไม่น่าเชื่อถือพอที่จะยืนยันว่าใส่เข้าหลอดเลือดดำตามที่ต้องการ
-เมื่อใช้ Seldinger guidewire ให้ยืนยันตำแหน่งของสายในหลอดเลือดดำ (เช่น โดยใช้อัลตราซาวด์) หลังจากที่ได้แทงผ่านและก่อนที่จะทำการถ่างขยายและการจัดวางสายสวน
-ในผู้ใหญ่ ในกรณีที่ไม่ได้ตั้งใจ หากเกิดการใส่สายเข้าไปในหลอดเลือดแดงโดยตัวถ่างขยายหรือใส่สายสวนแล้ว ควรปล่อยไว้และปรึกษาศัลยแพทย์หลอดเลือดทันทีเมื่อพิจารณาว่าจะต้องใช้วิธีการผ่าตัดเพื่อเอาออกหรือไม่
Ref: http://hospital-medicine.jwatch.org/cgi/content/full/2012/716/1
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น