Clinical practice
N Engl J Med December 22, 2011
Primary hyperparathyroidism เป็นสาเหตุที่พบได้บ่อยที่สุดของการมีแคลเซียมในเลือดสูง และควรคิดถึงในผู้ที่มีแคลเซียมในเลือดสูง ในปี 1970 ความชุกโดยประมาณพบ 1 ต่อ 1,000 ในสหรัฐอเมริกา ถึง 4.3 ต่อ 1,000, ในสวีเดนความชุก 2.1 ต่อ 100 ในผู้หญิงที่มีอายุระหว่าง 55 - 75 ปี ในช่วงแรกของปี 1990, เมื่อการตรวจระดับแคลเซียมในเลือดถูกนำเข้ามาเป็นการตรวจมาตรฐาน ช่วงปี 1993 - 2001 พบว่าอุบัติการ 22 ต่อ 100,000 ต่อปี เหตุผลที่มีการตรวจพบมากขึ้นเนื่องการมีการตรวจระดับแคลเซียมเป็นประจำ ซึงลักษณะทางคลินิกของโรคนี้ในประเทศตะวันตกเปลี่ยนจากการมีอาการของโรคได้แก่ อาการของการมีแคลเซียมในเลือดสูง การเกิดนิ่ว โรคของกระดูก และอาการทางด้านระบบประสาท-กล้ามเนื้อมาสู่โรคที่มีอาการไม่ชัดเจนหรือมีอาการที่ไม่เฉพาะเจาะจง ( เป็น primary hyperparathyroidism ที่ไม่มีอาการ) ในประเทศที่กำลังพัฒนา ลักษณะอาการของโรคที่หลากหลายยังคงเป็นลักษณะเด่น
อุบัติการสูงที่สุดจะอยู่ช่วงประมาณ 70 ปี โดยมักพบในผู้หญิงคือ 74% แต่อุบัติการจะใกล้เคียงกันระหว่างชายหญิงในช่วงอายุที่น้อยกว่า 45 ปี
เนื้อหาโดยละเอียดของบทความ
The Clinical Problem
-Etiologic Factors
-Natural History
Strategies and Evidence
-Evaluation
-Treatment
-Surveillance
-Medical Therapy
Areas of Uncertainty
Guidelines
Conclusions and Recommendations
Source Information
Key Clinical Points
อ่านต่อ http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp1106636
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น