N Engl J Med November 24, 2011
ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญที่สุดของมะเร็งต่อมลูกหมากคือ อายุที่มากขึ้น มีประวัติในครอบครัว กลุ่มชนผิวดำ โดยค่ากลางของอายุที่ได้รับการวินิจฉัยคือที่ 67 ปี และค่ากลางของอายุที่เสียชีวิตคือ 81 ปี จะมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในผู้ที่มีญาติสายตรงเคยเป็นมาก่อน ในสหรัฐอเมริกาพบว่าผู้ชายผิวดำมีอุบัติการณ์สูงที่สุด และมักได้รับการวินิจฉัยเมื่ออยู่ในระยะที่เป็นมากแล้วเมื่อเทียบกับชายเชื้อชาติหรือเผ่าพันธุ์อื่น ในสหรัฐอเมริกาประมาณ 90 % ที่ตรวจพบเกิดจากการตรวจค้นหา(screening) ซึ่งภายหลังมีการใช้ prostate-specific antigen (PSA) การวินิจฉัยเพิ่มขึ้นเกือบ 2 เท่า จากประมาณ 9% ในปี 1985 เป็น16% ในปี 2007
Key clinical points
-การนำการตรวจ prostate-specific antigen (PSA) มาใช้ พบว่าสามารถให้การวินิจฉัยได้เกือบสองเท่าของความเสี่ยงตลอดชีวิตในการเกิดมะเร็งต่อมลูกหมาก
-สัดส่วนที่มากของการวินิจฉัยโดยการตรวจ PSA ได้รับการพิจารณาว่าสูงมากเกินไปเพราะอาจจะไม่ทำให้เกิดลักษะทางคลินิกตลอดชั่วชีวิต
-ข้อมูลเมื่อเร็วๆ นี้จากการศึกษาแบบ randomized, controlled trials ขนาดใหญ่สองการศึกษา เพื่อการคัดกรองไม่สอดคล้องกัน โดยการศึกษาของยุโรปแสดงให้เห็นว่าอัตราการเสียชีวิตลดลงพอสมควร ขณะที่การศึกษาของสหรัฐอเมริกาพบว่าไม่ลดอัตราการเสียชีวิต
-การรักษามะเร็งต่อมลูกหมากสามารถนำมาสู่ภาวะต่างๆ ได้แก่ ปัญหาด้านปัสสาวะ ทางเพศ และการทำงานของระบบขับถ่าย
-การพิจารณาใช้ PSA ควรให้ข้อมูลผู้ป่วยเกี่ยวกับประโยชน์และอันตรายที่อาจเกิดจากการตรวจคัดกรองและการรักษา
เนื้อหาโดยละเอียดประกอบด้วย
The Clinical ProblemStrategies and Evidence
Screening Tests
Potential Benefits of Screening
Potential Harms of Screening
Treatment Trials
Informed Decision Making
Areas of Uncertainty
Guidelines
Conclusions and Recommendations
Source Information
Key Clinical Points
อ่านต่อ http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp1103642
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น