Isolated systolic hypertension หมายถึงระดับความดันโลหิตตัวบน 140 mmHg หรือมากกว่า แต่ระดับความดันโลหิตตัวล่างต่ำกว่า 90 mmHg สำหรับ isolated systolic hypertension ก็แบ่งระดับความรุนแรงเหมือนกันกับในความดันโลหิตสูงทั่วไปแต่ใช้แค่ SBP โดยความดันโลหิตทั้ง systolic และ diastolic ที่สูงมีผลต่อ cardiovascular risk และบางการศึกษาพบว่า ความดัน systolic ที่สูงขึ้นมีผลมากกว่า diastolic เสียด้วยซ้ำ
-Isolated systolic hypertension มักเกิดได้ในกรณีที่มีการเพิ่มขึ้นของ cardiac output เช่น anemia, hyperthyroidism, aortic insufficiency, arteriovenous fistula และ Paget’s disease of bone แต่ส่วนใหญ่มักพบว่าเกิดจากการลดลงของความยืดหยุ่นและการยอมตามของเส้นเลือดใหญ่เนื่องจากอายุที่มากขึ้นและจากการสะสมของสารแคลเซียมและคอลลาเจนรวมทั้งการทำลายอิลาสตินของหลอดเลือด การแข็งไม่ยืดหยุ่นทำให้เพิ่มแรงสะท้อนกลับของแรงดันในหลอดเลือดแดงจากหลอดเลือดส่วนปลายดังนั้นจึงทำให้ความดันโลหิตในช่วง systolic สูงขึ้น
-การรักษา Isolated systolic hypertension ก็จะคล้ายกับความดันโลหิตสูงโดยทั่วไปคือมีเป้าหมายคือให้ต่ำกว่า 140/90 mmHg ยกเว้นถ้ามี เบาหวานหรือโรคไตเรื้อรังจะมีเป้าหมายอยู่ที่ 130/80 mmHg การรักษาได้แก่การประเมินความเสี่ยงทางหลอดเลือดและหัวใจ การเปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตและการใช้ยา โดยมีแนวทางดังแผนภาพด้านล่าง
กดที่ภาพเพื่อขยายขนาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น